Albumy o sztuce pełne są opowieści o wielkich arty-
stach i o ich przełomowych, wybitnych i ponadczaso-
wych dziełach, które stały się artystycznym kanonem,
zapisując się w pamięci kolejnych pokoleń. Wciąż jed-
nak zapominamy, że świat sztuki tworzą nie tylko ci wy-
bitni i uznani przez artystyczną krytykę, ale też artyści
nie tak znani i popularni, mniej doceniani, często jed-
nak tak samo zdolni i twórczy, równie wrażliwi i oddani
sztuce.  Ich  niejednokrotnie  zapomniane  życie  i  dzieła
współtworzyły  artystyczny  obraz  wielu  miast,  w  tym
również Krakowa, odzwierciedlając ich atmosferę, pa-
nujące  artystyczne  mody  i  ówczesne  upodobania  ich
mieszkańców.
Jednym z takich artystów był malarz Adam Franciszek
Setkowicz (1875–1945) – autor niezliczonej ilości kart
pocztowych, niezwykle popularnych wśród szerokiego
kręgu odbiorców w czasach pocztówkowej mody, która
ogarnęła niemal cały świat na przełomie XIX i XX stule-
cia. Jego nazwisko wymieniane jest obok najwybitniej-
szych polskich malarzy, których dzieła reprodukowane
były na kartach pocztowych, a które dziś poszukiwane
są  na  rynku  kolekcjonerskim.  Twórczy,  wszechstron-
ny,  niezwykle  płodny  i  sprawny  warsztatowo  artysta  
o bogatej wyobraźni, choć często krytykowany za kon-
wencjonalność,  odtwórczość  i  naśladownictwo,  jest
wzmiankowany  niemal  w  każdej  publikacji  dotyczącej
historii polskiej karty pocztowej. Obecnie jego często
kupowane  przez  prywatnych  kolekcjonerów  prace  są
niejednokrotnie  podrabiane  przez  nieudolnych  kopi-
stów. Wciąż jednak jego różnorodna twórczość, niezbyt
ceniona  przez  lata  przez  krytykę  artystyczną,  nie  jest
w pełni znana. Adam Setkowicz był bowiem nie tylko
autorem pocztówek, ale także sprawnym malarzem, ilu-
stratorem, dekoratorem teatralnym i przedsiębiorczym
właścicielem niezwykle prężnie działającego, choć wciąż
mało znanego krakowskiego wydawnictwa, artystą ca-
łym życiem i artystyczną pasją związanym z Krakowem.  
Wystawa Pozdrowienia z Krakowa… – Adam Setkowicz w
Domu Zwierzynieckim jest pierwszą próbą stworzenia
monograficznej ekspozycji prezentującej część olbrzy -
miego  dorobku  artystycznego  krakowskiego  malarza,
na której obok prywatnej kolekcji Bernarda Homziuka
liczącej  kilkaset  pocztówek,  zaprezentowane  zostały
także dzieła malarskie, pochodzące przede wszystkim  
z  dwóch  kolekcji  prywatnych  oraz  kilku  polskich  mu-
zeów:  z  Muzeum  Krakowa,  Muzeum  Narodowego  
w  Krakowie,  Muzeum  Narodowego  Rolnictwa  i  Prze-
mysłu  Rolno-Spożywczego  w  Szreniawie,  Muzeum
Okręgowego w Lesznie, Muzeum Historii Polskiego Ru-
chu Ludowego w Warszawie, Muzeum Henryka Sien-
kiewicza w Oblęgorku – oddział Muzeum Narodowego
w Kielcach oraz z Muzeum w Chorzowie.
Wystawa kontynuuje cykl monograficznych ekspozycji
poświęconych artystom, których życie i często niezwy-
kle  intersująca  twórczość,  nierozerwalnie  łączyły  się  
z Krakowem, jednak niekiedy ich sztuka nie była w pełni
odkryta i poznana, a na przestrzeni lat nawet niedoce-
niana i często zapomniana. W Muzeum Krakowa mogli
Państwo na nowo odkryć twórczość malarzy Romana
Kochanowskiego,  Antoniego  Waśkowskiego,  Hanny
Rudzkiej-Cybisowej  czy  Sotera  Jaxa-Małachowskiego,
rzeźbiarza  Michała  S.  Korpala  i  jego  wielopokolenio-
wej  artystycznej  rodziny,  a  także  scenografa  i  rysow-
nika  Daniela  Mroza.  Jednak  tematy  tych  ekspozycji
wiązały się zazwyczaj z kolekcjami będącymi w posia-
daniu muzeum oraz z badaniami prowadzonymi przez
kuratorów.  Tym  razem  jest  inaczej,  albowiem  pomysł
wystawy  wyszedł  od  dwóch  kolekcjonerów.  Jednym
z  nich  jest  pochodzący  z  Lublina  dr  Akademii  Sztuk
Pięknych Bernard Homziuk, który od kilku lat kolekcjo-
nuje pocztówki autorstwa Adama Setkowicza i posia-
da największy obecnie w Polsce filokarystyczny zbiór,
liczący  ponad  800  miniaturowych  prac  tego  artysty.
Bernard  Homziuk  stale  poszukiwał  informacji  o  jego
twórczości  kierowany  niezwykłą  kolekcjonerską  pa-
sją. Wkrótce los skrzyżował drogi Bernarda Homziuka
z  krakowianinem,  którego  rodzinę  łączyła  wieloletnia
przyjaźń z Adamem Setkowiczem, a w jego rodzimych
zbiorach  zachowały  się  cenne  pamiątki  po  artyście
oraz  jego  malarskie  dzieła.  Ich wspólne  poszukiwania
w archiwach i na rynkach aukcyjnych doprowadziły do
odkrycia  nowych  interesujących  faktów  i  nieznanych
dotąd malarskich prac, co stało się zalążkiem marzenia
zorganizowania  monograficznej wystawy  poświęconej
życiu Setkowicza. Muzeum Krakowa, które zgodnie ze
swoją misją, słucha, opisuje, dokumentuje i opowiada
Kraków, stało się idealnym miejscem do przypomnienia
tego  z  całą  pewnością  niezwykłego,  a  zapomnianego
krakowskiego twórcy. Wystawa zyskała charakter par-
tycypacyjny. To popularne obecnie w muzealnym świe-
cie słowo oznacza współtworzenie i wspólne aktywne
działanie  przy  kreacji  wystaw  czy  wydarzeń  muzeal-
nego kuratora z osobami z zewnętrz, w tym przypad-
ku  z  kolekcjonerami.  Dzięki  wspólnej  pracy  powsta-
ła,  mamy  nadzieję,  interesująca,  czasowa  ekspozycja  
w Domu Zwierzynieckim, notabene nieopodal miejsca
zamieszkania Setkowicza przy ulicy Kościuszki. Począt-
kowo miała być to kameralna ekspozycja jedynie kart
pocztowych,  dzięki  którym  jego  nazwisko  znane  jest
nie tylko w Krakowie, ale i w całej Polsce. Ostatecznie
jednak zaprezentowano na niej zarówno znaną postać
przedsiębiorczego twórcy popularnych pocztówek, ale
także jego mniej znane, zapomniane oblicze – wszech-
stronnego, wrażliwego dokumentalisty atmosfery życia
miasta i podkrakowskiej wsi końca XIX i początku XX
stulecia oraz czasów walk niepodległościowych, ilustra-
tora, dekoratora i krakowianina, podążającego w swo-
jej twórczości, wbrew modom i opiniom, swoją własną
artystyczną drogą. Muzeum zdecydowało się również
oddać głos kolekcjonerom na łamach towarzyszącego
wystawie  folderu,  który  stał  się  osobistą  opowieścią  
o życiu i twórczości Adama Setkowicza. Z całą pewno-
ścią prezentowana wystawa i tekst autorstwa Bernarda
Homziuka jest ważnym uzupełnieniem dotychczasowej
wiedzy, zgromadzonej w zaledwie jednaj publikacji po-
święconej temu artyście– biogramie autorstwa Ireny Bal
i  Jurij  Biriulowa  w  Słowniku  artystów  polskich  Polskiej
Akademii Nauk.