„Kroniki II wojny światowej koncentrują się na zmaganiach, na całym globie, armii pancernych, w których walczyły miliony doskonale uzbrojonych żołnierzy. Jednak jednym z nurtów tej wojny była także walka zwyczajnych Polaków o przetrwanie pod okupacją niemiecką i sowiecką, toczona codziennie przez kilka lat. Prowadzona zazwyczaj w osamotnieniu i mało spektakularnie, pochłonęła więcej ofiar niż walki na głównych frontach.
To prawda, że ta walka nie miała dostrzegalnego znaczenia dla losów świata, bo o nich decydowało największe w historii nagromadzenie sił i środków na rozrzucanych po świecie frontach.
Jednak te nieefektowne, ale codzienne działania były istotnym zagrożeniem dla III Rzeszy i dla Sowietów. […] Ten skuteczny opór składał się z tysięcy stale ponawianych, drobnych, często indywidualnych działań i ofiar, których w większości nie da się odtworzyć. [...]
Opisywany czas – od 1 września 1939 do 1 lipca 1945 – to 2130 dni, z których prawie każdy niósł jakieś wydarzenie. Do Kalendarium zostało jednak wybranych tylko 144 wydarzeń, z których co najmniej połowa mogłaby być zastąpiona innymi ilustrującymi te same zagadnienia”.
(fragment „Wstępu”)

 Spis treści:

• Wstęp

• Kronika Polskiego Państwa Podziemnego w Krakowie (1939–1945). Wprowadzenie

• Kronika Polskiego Państwa Podziemnego w Krakowie (1939–1945)

• Kronika Polskiego Państwa Podziemnego w Krakowie (1939–1945). Relacje